ملک

الک به صورت زیبا و خوشگل مگنس نگریست. مگنس واقعا خوشگل بود، با پوست خیلی صاف

سفیدتر از برف و چشم های خیلی درشت عسلی-سبز با مژه های یبند مشکی و ابروهای نازک

و تمیز و طبیعی و لبای قلوه همرنگ

خون و صورت خیلی ظریف و خوش فرم زاویه دار. اون قدر خوشگل که در حد یه انسان

نیست، الک نمیدونست

عاشقش شه یا حسودی کنه. مگنس با قد متوسط و هیکل ظریف لاغرش و موهای

مشکی براق زیبا که تا

رو شونش میومدن ‌و هودی گشاد و قیافه معصوم بیشتر شبیه یه نوجوون۱۴ ساله

بود تا مرد۸۰۰ ساله

الک هم جذاب بود اما نه اون قدر که در حد مگنس باشه.

بلند و چاق با چشم های کوچیک نافذ قهوه ای ولبای صاف و پوست سبزه و

موهای کوتاه مشکی

نه اون در حد مگنس نیست، مگنس هیچ وقت عاشقش نمیشه